از منظر علمی، آموزش مستمر کارکنان برای ارتقاء شایستگی و اطمینان از موثر ماندن آنها در محیط های پویا ضروری است. نظریه های یادگیری بزرگسالان تاکید میکنند که آموزش بهینه درگرو اتصال دانش جدید به تجربیات موجود است.
آموزش مداوم کارمندان را قادر می سازد تا مهارت های خود را به روز کرده، با سیاستهای جدید سازگار و راه حلهای نوآورانه را برای چالشهای دنیای واقعی به کار گیرند و در نهایت ارائه خدمات و کارایی سازمانی را بهبود بخشند.
هم چنین شواهد تجربی نیاز به آموزش مداوم را تأیید و نشان میدهد، سازمانهایی که برنامههای توسعه حرفهای قوی دارند، عملکرد بهتر کارکنان و رضایت شغلی را تجربه میکنند.
نتیجه مطالعات نیز بر این حکایت دارد، کارمندانی که به خوبی آموزش دیدهاند، بیشتر درگیر حل مشکلات هستند و سطوح بالاتری از تعهد را نشان میدهند. علاوه بر این، آموزش منظم فرهنگ سازگاری و انعطافپذیری را تقویت و این افراد را برای واکنش موثر به بحرانها یا تغییر در سیاستهای عمومی تجهیز میکند و نه تنها تواناییهای فردی را افزایش میدهد، بلکه به بخش عمومیِ پاسخگو تر کمک کرده و در نهایت این امر به نفع جامعه است.