میل به کشف و شناخت استراتژیک کارها، از دیرباز در بین انسان‌ها به صورت عام و در میان پادشاهان، فرماندهان، سیاستمداران و حاکمان به صورت خاص، یکی از مهمترین امیال بوده است. معبد «دلفی» در آتن نماد این میل و رغبت نسبت به شناخت آینده است. شناخت استراتژیک می‌تواند برگ برنده و مهمترین مزیت رقابتی سازمان‌ها و شرکت‌ها در صنعت و بازار باشد. این شناخت می‌تواند افراد و سازمان‌ها را از غافلگیری نجات دهد و مانع از اتخاذ تصمیم‌های اشتباه و جبران‌ناپذیر شود
در واقع اگر بپذیریم که منابع انسانی سرمایه‌های اصلی شرکت‌ها و سازمان‌ها هستند باید پذیرفت که توانمندی‌های این نیروها بویژه توانمندی‌های آنها در شناخت آینده، استراتژیک و ساخت سازمان‌های آینده‌نگر و ایجاد مسیرها و ساختارهایی برای خلق آینده‌های مطلوب، مهمترین نیازمندی آنها برای ایجاد مزیت رقابتی است. انسان‌های زبده، کارآمد، خلاق و حتی اخلاقی در سازمان‌ها در واقع انسان‌هایی هستند که این توانمندی را دارند. علاوه بر پرسنل کارآمد، سازمان نیز باید در ساختارها، مقررات، چارچوب‌ها و تشکیلات دارای ویژگی مدیریتی در زمینه استراتژیک باشد.
